Afgelopen week was ik ziek. Tenminste dat voelde zo. Maar als thuiswerkende virtual assistant kun je eigenlijk helemaal niet (goed) ziek zijn laat staan lekker uitzieken. Inkomsten blijven uit of achter, je stelt mensen teleur, je hele tijdsplanning gaat door de war en je wordt er onzeker van omdat je niet weet hoe lang het gaat duren.

Waar je vroeger naar je werk belde om door te geven dat je niet komt omdat je ziek bent, kun je als zzp’er eigenlijk niemand bellen. Niemand die zegt “Meid kruip lekker weer je bed in, we zien je wel weer verschijnen als je beter bent. Wij redden ons wel hier”. Niet dat ik vaak ziek was tijdens mijn bestaan in loondienst, maar toch. Ik kan me nog wel vaag herinneren dat ik na het ‘ik-ben-ziek-telefoontje’ linea recta terugliep naar mijn warme comfortabele bedje. Kop thee. Slapen. Uitzieken. Het idee! Heerlijk. Toch?!

Gatver

Nu staan er afspraken in je agenda. En taken op een overvolle to-do-list. Geen collega die zegt “Ik bel ze wel even af hoor” of “Ik kijk wel af en toe even in je mailbox voor de spoedjes”. Als zzp’er ga je eerst nog even door. Even dit afmaken. Even dat nog opstarten. De hele dag dool je een beetje rond in huis. Ieder uur hopend dat het beter gaat. En dan gaat het ineens ieder uur slechter. Gatver.

En welke afspraak zeg je af en welke laat je staan? Ik heb afgelopen week besloten om de afspraken waarbij de ander mij 100% nodig had te laten vervallen of te verzetten. Zij verdienen mijn volledige aandacht en energie! Verder was het vooral doseren. Waar ik niet anders kon heb ik gegeven wat ik had. Daar was vervolgens Olivia de dupe van als ik ‘s avonds bij het voorlezen geen stem meer had. Maar hé, thank god for voorlees-apps 😉

Gekheid op een stokje

Alle gekheid op een stokje. Ik weet het dus gewoon niet zo goed. Hoe je als zzp’er goed kunt ziek zijn. Waar je goed aan doet. Want nu ik weer aan de beterende hand ben denk ik. Wow toch ook wel lekker. Toch een beetje bezig gebleven, geen gekke dingen gebeurd. Het was eigenlijk best goed te doen. Vraag blijft natuurlijk of je sneller opknapt als je meteen de stekker eruit trekt. Wat denk jij?

Drie tips die ik graag met je wil delen

• Zorg voor een zzp-buddy. Iemand die jouw situatie begrijpt en waar je even tegenaan mag klagen en vice versa. Gedeelde smart … (Dankjewel Nathalie en Anouk!)
• Zorg dat iemand in jouw systemen kan en je wachtwoorden heeft voor als er echt een noodgeval is
• Zorg voor een goede arbeidsongeschiktheidsverzekering voor als het langer duurt dan je had verwacht

Ziek zijn als virtual assistant? Het valt niet mee. Dus hoe doe jij dat? Wie bel je als eerste? Heb je een backup? Een verzekering? Ik doe graag alvast wat inspiratie op voor eind 2018 😉

Bless you,

Hanneke