Toen ik een jaar of elf was vroeg mijn oma “Wat wil je worden als je later groot bent?” Ik zat net lekker op de grond postkantoortje te spelen met mijn zusje en zonder op te kijken antwoordde ik, “Secretaresse oma.” Het leek me namelijk geweldig om de hele dag op zo’n kantoor met van alles en nog wat in de weer te zijn. Ja ik zag het toen al helemaal zitten.
Ik wilde naar Schoevers om daar een secretaresseopleiding te volgen en wist toen al dat ik dan naar de havo moest om daar toegelaten te worden. De Cito-toets gaf echter mavo-advies aan. Dat was voor mij het hoogst haalbare. Vonden zij.
Tegen dit advies in bezocht ik toch de open dagen van scholen met havo-opleidingen. Nog steeds vraag ik me af hoe dat precies gegaan is. En hoe het kwam dat ik dus gewoon toch naar het Visser ‘t Hooft lyceum mocht om havo te gaan doen. Ik vrees dat ik het misschien een beetje verdrongen heb. Het was een spannende tijd. Ik voelde toen al dat ik afstand nam van wat van mij verwacht werd en volgde al mijn eigen pad.
Wat voelde ik me onbegrepen door mijn ouders die ooit zelf wel hadden gekozen voor de mavo en huishoudschool. Onbewust voelde het toch als een soort verraad om meer te willen. Het voelde ook een beetje roekeloos om het mavo-advies in de wind te slaan. Was dit nu wel verstandig?
Je best doen was belangrijk.
Goede cijfers halen was belangrijk.
Een papiertje halen was belangrijk.
Maar als ik eerlijk ben faalde ik in alle drie.
Ik vond het lastig om mijn best te doen voor iets wat mij niet interesseerde.
Ik vind beoordeeld worden op iets wat ik niet goed kan ondraaglijk.
Ik vind ‘een papiertje’ niets meer dan dat. Papier. So you did it. So what?
Toch ging ik mijn uiterste best doen. Soms (lees: vaak) way too much. Twee keer belandde ik in een burnout. Ik wilde aantonen dat ik goed had gekozen. Dat ik dit kon. Dat ik inderdaad slimmer was dan welke toets ook zou aangeven. Maar voor wie was ik dit aan het bewijzen?
Als ik ergens was uitgekeken (of op iemand) zegde ik de baan, de relatie of de vriendschap op.
Ik bleef plekken en banen opzoeken waar ik kon scoren. Waar ik wel een goed oordeel zou krijgen.
Ik ging meer diploma’s en certificaten halen dan wie ook, om maar dat gevoel van goedkeuring te krijgen.
Tranen rollen weer over mijn wangen terwijl ik dit schrijf.
Van dankbaarheid omdat ik toch steeds ondanks weerstand, ruzie en onbegrip mijn eigen pad heb gekozen. Van verdriet omdat het me ook veel heeft gekost.
Ook de laatste paar weken voel ik me soms machteloos en onrustig. Iets in mij is er nog steeds niet overheen. Ondertussen weet ik hoe trots mijn ouders op mij waren, hoe tevreden mijn managers waren over mijn werk, hoeveel ik voor elkaar heb gekregen gewoon door het te willen en er mijn schouders onder te zetten.
Ik wil zelf bepalen wat ik wil leren, wie dat beoordeelt en wat er beoordeeld wordt. Ik hoef geen papiertjes meer. Ik wil erkenning, waardering en gewoon een heerlijk gevoel aan het einde van dag. Wat mijn klanten en collega’s vinden dat doet ertoe. Ik doe ertoe. Dat wat ik doe doet ertoe. Ik draag iets bij. Toen ik ontdekte dat dat mijn belangrijkste drijfveer is, vroeg ik me af hoe dat voor jou werkt. Wat jij nodig hebt aan het einde van de dag.
En toen ontstond langzaam het idee voor mijn nieuwe ‘Hoe word ik alles?! challenge’.
Omdat ik voel …
Dat jij hier ook naar verlangt.
Dat jij iets wil betekenen.
Dat jij jezelf soms verliest omdat je zo opgaat in wat anderen nodig hebben.
Dat jij hunkert naar variatie, afwisseling en erkenning.
Dat jij heel veel meer te bieden hebt dan je nu laat zien.
Dat je dromen en wensen hebt weggestopt omdat het niet ‘kon’.
Laten we kijken wat het is dat eruit wil. Op een laagdrempelige en prikkelende manier ga ik je helpen om ruimte en tijd te nemen om na te denken wat jij eigenlijk allemaal wilt worden. Hoe het er precies uit gaat zien weet ik ook nog niet, maar ik ga je wel kennis laten maken met het fenomeen ‘multipotential’. We gaan kijken hoe je alle mogelijke opties met elkaar kunt combineren. We gaan uitvogelen of jij een multipotential bent en welke stappen je kunt zetten om dat werk en leven te creëren zodat je op alle vlakken happy bent.
Jij mag nu kiezen voor wat goed is voor jou.
Ik heb er ontzettend veel zin in om je kennis te laten maken met jouw ongekende potentie!
Hanneke
Sounds good?! Doe dan mee aan de ‘Hoe word ik alles?! minicursus’. Je kunt je hier aanmelden: Hoe word ik alles?! minicursus.
